ben seni beklerim..

oyle güzel sohbet ediyorduk ki
sabah'a yakınlaştığımızı geç farkettim..

o işine gidecekti,
üstelik yarın gece de nöbetçi..
yorulacaktı..
bütün gecesini bir nevi benim için feda ediverdi.

"ben seni beklerim.." dedim.. "uyandırırım 7'de.."
şimdi üstünü örteyim, uğurlayayım uykuya..

nasıl olsa halen tatil modu yavşaklığı var üzerimde..
bütün gün uyusam da olur.

"benim için bekleme" dedi..
"ben seni beklerim" dedim..

şimdi o bekleyiş anında yazasım geldi bir kaç satır bi'şeyler..

ne çok bekledim tanrım!
ne çok zaman ve ne çok şeyi bekledim hayattan..

aslında hiçbirinizden farkım yok..
hepiniz benim gibisiniz..
hep birşeyler beklediniz..
hepiniz ayrı ayrı ne çok şey beklediniz..
kiminiz aşk, kimi özlediği bir insan, kimi özlediği şeyler, kimi para, kimi sağlık, mutluluk...

benimkisi daha çok aşk'tan yana..
çok ta fazla vurmuşluğum yok 12'den..

düşünüyorum da;
pazar günlerini hiç sevmezdim mesela,
pazartesi olmasını, okula gitmeyi beklerdim..

ilk aşk'ı çabuk yaşadım ben..
daha çocuktum..
o ilk heyecanla günlerce elini tutmayı bekledim..

okul yıllarının bitmesini bekledim,
şimdi düşününce çok zevkli gelen o yıllarda
herkes gibi "bir an önce bitsin" bekleyişindeydim..

bekledim..
hep bekledim..

okul bitti..
askerlik bitti..
iş hayatı vesaire derken..

bu hiç iyi birşey değil ama,
çok sevgilim olmuştu..
"çirkin şansı" hayli etkiliydi üzerimde..
hayatıma bir çok kadın girip çıkıyordu ama hatırladığım tek şey;
ben hep bekliyordum..

içinde aşk olmayan uzun sevişmelerin sonunda,
bir an önce sabah olsun da gideyim diye bekliyordum..

ben birini, bir şeyi bekliyordum..
hep bekledim..

bekliyordum çünkü hiçbiri beklediğim kişi olmadı.
olamadı..

çok denedik..
ama hiçbiri olmadı..

çok bişey değildi aslında beklediğim..
sevmem büyük umutları..
hep küçük kırıntılı şeyler bekledim..

nasılda geçti yıllar..
çok bekledim..
hemde cok güzel bekledim..
beklemeye dair en afilli duygularla bekledim..
fiyakalıydı bekleyişlerim..

şimdi bir elimde sigara..
parmaklarım klavye'de geziyorken..
ben bekliyorum..

o daldı şu an uykusuna..
farketmese de üzerini örttüm..
küçücük okşadım saçlarını uyandırmadan..

ve ben onu bekliyorum..

o uyanacak..
işine gidecek,
gelecek,

ben yine de bekliyor olacağım..

şimdi önümde 1.5 saatim kaldı..
ona soz verdim uyandırmak için..
şöyle dedim..

"ben seni beklerim"..

bekleyeceğim..

2 bıdı bıdı:

FFatiHH dedi ki...

Hayatın bize öğrettiği veya öğretmeye azmettiği şey şu " siz daha çok beklersiniz". Hayat bunu öğretir yada öğreteceğini anlatır. Ben öğrendim yada öğreneceğimi anladım . Biz daha çok bekleriz.

jsmn dedi ki...

hayatta neyi beklediğimizi bilmeden bekliyoruz .