hayatımın hiç bir döneminde böyle kendimi salmamıştım sanırım.
belki bir,
olmadı iki yıl oldu böylece salalı..
hislerim..
çok hırpalanmışlar belli ki.
kime ne hissedeceğimi bilemiyorum.
bazen bir ölü gibiyim.
kimseyi umursamıyorum..
kimseyle konuşmak istemiyorum..
kimseyle tanışmak istemiyorum..
kimseyle içmek istemiyorum..
neyse bir tanımı var belli ki.
okudum da,
belki de soyal fobik bir insan oldum çıktım şu iki yılda.
yada depresif mi?
teşhisimi koyamadığım gibi gidip teşhisimin konmasını da istemiyorum.
bilmek istemiyorum ruhumda nasıl yaralar açıldığını..
bunu bana itiraf etsinler istemiyorum..
çok saçma ama,
artık düzelmek istiyorum.
mesela bugün hergünden farklı olarak;
ki genelde belli bir program dahilinde gibiyim,
yani bilmediğim bir kaç sokakta geçirdim vaktimi..
ne bileyim, insanları izledim işte,
herkes bir yere koşturuyor,
kimi işine gücüne, kimi okuluna, kimi sevgilisine..
ben ise hayatımda peşinden koşacak birşey bulamıyorum uzun zamandır.
aşk, meşk, sex, falan filan..
ya da ne bileyim işte,
dedim ya hislerim öldü galiba.
hangi aralıkta kaybettim hislerimi bilmiyorum ama,
yoklarmış gibi..
eskiden umursardım herşeyi..
hatta ince eleyip sık dokurcasına..
etkilenirdim insanlardan.
tanışmak isterdim.
sevişmek isterdim hatta..
ya da oylece susarak bakışmak..
şimdi öylece kalakaldım,
his'siz.
kimseyi umursamıyorum,
kimseyi kimseden hoşlanamıyorum,
kimseyi sevemiyorum,
of ya.
ama,
kıskanabiliyorum en azından..
sizi kıskanıyorum evet..
etrafta koşuşturan,
seven, sevilen, sevmek için mücade eden, hedefi olan, bir amacı olan vesaire..
sizi kıskanıyorum..
ben ise, bu aralar biraz kendimi çöp gibi hissediyorum..
ve kala kaldım işte..
ruhsuzum..
ruhsuz..
ama neyse ki ben şanslıyım.
katillerimi tanıyorum.
biraz kendimi çöp gibi hissediyorum evet..
bildiğin, sokaktaki çöp konteyner'ına atılmayı bekleyen bir çöp.
biri atsa da,
kurtulsam..
ya da yok,
atmasınlar da,
ben bundan bir şekilde kurtulsam.
bir işaret ver be tanrı'm!
eğer oradaysan ve sesimi duyuyorsan!
yada engel olma,
bırak ben onarayım kendimi.
atayım içimdeki;
çöp'ü..
*galiba dozunu ayarlayamadim. Biraz depresif bir yazi oldu.
6 bıdı bıdı:
Bir süre duygular dizginlenince sonrasında hissizlik normal eğer sende öyle yaptıysan..
Dozu biraz fazla kaçmış evet..
Sev kendini :)
aynı ben...
Belkı
Bır cok seyı bosverıp sadece akısa gore yasadıgın ıcındır su an ıcınde bulundugun duygu durumu..
akısa bırakarak yasadıgında ınsanlar
coklukla ıstedıklerı dısında da
sadece hayatın onune getırdıklerıne gore davrandıklarından
yasadıklarından..
o an ıcın cazıp gelse bıle zamanla
orselenmeler yasarlar
bence bu donem bı orselenme donemı
ve farkına varıs donemı
belkı aman oyku ne dıyrosun da dıyebılırsın ama
bırılerı ıle ılgılenmeyı dusunmek ıstemez mısın..
amacın bu olması senı su an ıcınde oldugun hersyeden uzaklastırabılır..
o bıktıgın
herseyden..
ben sana sokak hayvanları ıle ılgılenmeyı teklıf edıyorum..
bu sogukta
hem soguk ayaz hem aclıkla mucadele edenlerı..
bugun
mumkunse bı dene
bı sokaga cık onların yuzlerıne gozlerıne bak..
mumkunse en azından aclıklarına care ol..
bu bır teklıf
secım senındır
ve lutfen ben ne dıyorum oyku ne soyluyro deme
dene..
ıyı gelıyor..
7ler..
Kendine hos geldin :)
arayi cok actin..
huzurlu ol..mutlu ol..iyi ol..
Ne kadar takarsan o kadar bişi varmış gibi geliyor. Bırak hayat çekip çevirsin seni.. Bırak kendini birazcık...
@ruya.. haklısın biraz sevsem kendimi iyi olacak..
sağol halen buralarda olduğun için..
@persephone
sanırım değişmenin zamanı geldi..
geçiyor bile hatta..
@öykü
ah öykücük ya, vallahi yıllanmış ve yıllandıkça güzelleşmiş bir sıcaklık var sana karşı hep içimde..
zaman hızlı geçiyor, herşey değişiyor ama sen hiç değişmiyorsun. hep böyle naif, iyi ve düşünceli. seni seviyorum canım benim.. sağol..
@7ler..
o değil de nerelerdeydin yahu:)
@ucan karavan
izmirli kız.. bilmem buca'daki fakultelerden birinde de mi okuyorsun.. bilmiyorum ama büyük ihtimalle aynı kaldırımlara iz bırakmış olabilir. teşekkürler samimi ve güzel yorumun için. kendimi bırakmaya çalışacağım.. en azından deneyeceğim.. sağol.
Yorum Gönder