hep aynı kelimelerle..

dün plaj'da günlük rutin
denizde serinleme, güneşin altında uzanma,
kitap okuma ve kulaklıkla müzik dinleme
aktivitemi yaparken;

bir ara arkadaki sezlonglardan bir çiftin birebirine seslenmeleri denk geldi kulağıma,

kız belli ki seviyor ve bu yüzden erkek arkadaşına "aşkım" diye sesleniyor..

ah dedim içimden..
aklıma geldi birden işte;

sanırım ilk kez 16 yaşında aşkım'lı konuşmalara başlamıştım..

16 yaşımdan bugüne..

ne kadınlar geldi geçti,
kadınlar değişti..

saç renkleri değişk,
suratları değişk,
sevme biçimleri değişk,
gülmeleri değişik,
hüzünleri değişik..

ne kadınlar geldi geçti..

tüm kadınlar değişti sevdiğim;
elbette beni sevenler de hep değişti..

ama..

ama onları severken kelimeler hep aynıydı.
onlar beni severken de aynı kelimeleri fısıldadı kulağıma..

hep aynı kelimeleri kullandık..

hep başka başka insanlara aynı şeyleri söyledik..
aşkım.. sevgilim.. hayatım.. bi'tanem..

işte o arkadaki, daha hayli genç olan çift birbirine boyle sesleniyordu..
hani istemem ama,
hayat bu işte,
belki aynı kız başka bir zamanda yine burada,
başka bir erkeğe yine aynı şekilde seslenecek..
kimbilir..

aşkım.. sevgilim.. hayatım.. bi'tanem..

ne saçma..!