
yazamıyorum..
yetileri elinden alınmış bir esir gibiyim,
şu sıralar yaptığım tek şey savaşmak..
kendimi yeniden bulmak için..
evet bir gladiator gibiyim şu sıralar..
"esir bir savaşçı.." nihayetinde..
bilincimle, inançlarımla ve sıkça insanlarla savaşıyorum..
ne şans var bende,
şöyle adam gibi, hileye hurdaya kaçmayan,
ağız tadıyla savaşacak birini bile bulamıyorum..
dün truva'da nasıl savaşıyorsam,
bugün bu arenada yine öyle yürekli savaşıyorum..
olsun,
sırayla geliyorlarsa da..
pes etmiyorum,
savaşıyorum...
sadece esir olmak'tan iyidir belkide,
çünkü en azından,
halen
savaşabiliyorum..
5 bıdı bıdı:
seviyorum senin bu ruhunu...
yürü be!
:P
Sizi unutmadım ancak fazlaca geç kaldım biliyorum :))
Umarım daha nice nice güzel bayramlar geçirirsiniz sevdiklerinizle...
iyidir iyi, hayat da kendisiyle cenk edenleri sever,yakup misali...hoş bir yazı olmuş...
bende yazamıyorum bu aralar,kelimlerim sanki küs bana....ve bende savaşıyorum ama aşık olduğum adamla...ve o hiç adil davranmıyor,beni hep yüreğimden vuruyor.
yazın çok güzeldi,tebrikler
Yorum Gönder