doğum ile ölüm arasında..

26'sı Aralığın..
doğduğum ve bir gün ölmeye söz verdiğim gün..
bugün,
doğum günüm..

zaten öyle değil mi,
çıplak başladığımız hayatı, ya ecelimizle, ya da ani bir veda ile sonlandıracağız..
yine çırılçıplak..

bize kalacak olan,
işte o doğum ile ölüm arasına sıkıştırdıklarımız..

yani gülüşler,
sevmeler,
aşklar,
sevişmeler,
acılar,
gözyaşları..

işte, anla,
hayata dair ne varsa..


belki de ondandır,
aslında çok fazla önemsemiyorum hayatı..

yani o arada kalan kısım çok acılı ve hüzünlü geçmesin diye
uğraşıyorum da,
çoğu zaman olmuyor..

keşke,
hayat,
o güzel doğum günü kutlamalarındaki dilekler gibi,
sade ve mutlu olsa..

olmuyor..

ama olmuyor diye,
umutsuzluk yok..

umut edip, fedakarlık yapıp,
doğum ile ölüm arasındaki o enteresan araya,
daha çok mutluluk sepiştirmek gerek..
daha çok, daha çok..

sahi,
doğum günüm..
telefonlar çalıyor saat on2'yi geçti diye,
internetten yazıyorlar..
mutluluk, başarı, sağlık diliyorlar.
iyi ki doğdun diyorlar..
sahi, mutlu ediyorlar, iyi ki varlar..

iyi ki doğdum da,
iyi mi yaptım,
halen bunu bile bilmiyorum..

neyse, ne demiştik..
sen sarıl.. gün ağarmaz deme!