gülümse

Bende en az sizin kadar kandırıldım çocukluğumda masallarla.
En az sizin kadar umut ettim,
Sizin kadar mutluydum,
Sizin kadar ağladım belki en az..

Sizin kadar aşık oldum,
Seviştim hatta doymadan,
Şehvetle ve futursuzca...

Sizin kadar aldattım belkide.
Aldatılıdım da hatta..
Sizin kadar kötü oldum bazen.
Bazen çirkin ve bazen de güzel..

Kimi zaman ben şehre küstüm,
Kimin de, şehir bana..

Bazen çok sevdim insanları,
Bazen de sevgim kadar büyük, nefret ettim.
Hatta, benden de ağır küfürler ettim.

Oysa eskiden,
Sazlarım, ırmaklarım,
Çakıl taşlarım vardı benim..
Ama namussuzca çaldılar.
Yaktılar,
Yıktılar,
Kuruttular..

Sonra,
Şehre bir film gelecekti,
gelmedi.

Bir güzel orman olacaktı yazılarda,
olmadı.

İklim değişecekti, akdeniz olacaktı,
olmadı.


Ben yine de, herşeye rağmen
Dudağımın kenarında bir kıvrımla,
Gülümsüyorum hayata.


Herşeye rağmen..
Korkma,

Sen de gülümse.