Ya şu an yazdığım gibi 2-3 cümlelik postları hep kıskanmışımdır. Hadi bi tane de ben yazayım dedim. Elime mi yapışacak allasen.
Bayram nasıl olur,
Çocuklar gibi nasıl mutlu olunur,
Bir ara anlatırım, anlatacağım.
Evet evet, şu tembelliği üzerimden atmam lazım.
Şimdi apar topar çıkmam lazım.
Hatta çıktım bile.
Bak, çıktım.
Yarını bugünde hep, dünün anıları, sende bıraktıkları ile karşılayacaksın!
-
Hayat sanki sonu olmayan tek bir hareket gibi; senin onunla ilgili ne
düşündüğünü, ondan ne istediğini hiç umursamadan, durmaksızın akmaya devam
ediyor....
10 saat önce
5 bıdı bıdı:
anladım yine yoksun. yine kayboldun. ben bu yaz mevsimini hiç sevmedim ama. çünkü çok ihmal ediyorsun bizleri.
blog ahalisi yazdan muzdarip. aman sıcaklar olmasın dijim, olmuş bulunmuş, bu da geçer.. (:
yine kaybolma emi:)
Neslihan..
İhmalimin farkında olmakla beraber vallahi bende özledim o günde 3-5 post yazdığım günleri.. Heyt be ne günlerdi.. Neyse, dönüyorum ama tatilden değilde, yazmaya dönüyorum.. Özledim yahu..
sinek..
Sıcaklardanmıdır bilmiyorum ama evet ya bloglarda bir rehavet var sanırım.. Neysem bu da geçer:)
guguk kuşu..
Yok efenim hiç kaybolmadım, sadece biraz tembellikti:) saygılarr..
Ben almanyadan sevgi, gercekten cok guzel bir blog, eger twitter veya facebook sayfasi varsa hemen
ekliycegim.
Yorum Gönder