karmakarışık..

sadece bedenim değil şimdi,
ruhum karmakarışık..

sanki uzaktan bakıyorsun,
sanki yine nefesin ensemde..
üflüyorsun..

bakamıyorum bile kimsin diye..

karmakarışığım..

bedenim değil sadece,
aklımı alıyor bu karışıklık,
ve beni ben eden bu karmakarışıklık..

bir bedende karışmak kolay,
bir bedende karmakırışık olmak..

oysaki aklım,
fkrim,
ruhum karışınca..
bedenimin karmakarışık olması gibi
olmuyor,

ve
bundan,
hiç zevk
almıyorum..

çünkü bedenim,
her karmakarışıklıktan sonra
boşalsa da,

ruhum,
aklım,
vicdanım

hiç
ama
hiç

boşalmıyor..