eski camel mutlulukları..

elimde geçmişten kalmış bir eski camel paketi,
eski bir kitabın arasına karıştırılmış,
hangi sayfada kaldığım belli olsun diye..

ne garip,
yıllardır camel içerim,
camel değişti,
ben değiştim,
biz değiştik,
dünya değişti..

elime aldığım sigara paketinde mutluluk hissettim,
ta geçmişten kalan,
belkide o günlerden kalan..

sanırım çok daha mutluydum..
yani şimdi hayatımı istediğim şekilde yaşıyorum çoğu zaman
ama nedendir bilmem,
ben o eski camel günleri kadar mutlu olamadım
o günlerden sonra..

camel değişti,
ben değiştim,
biz değiştik..

sen değiştin..

şimdi ciğerime çektiğim duman,
daha yapay geliyor,
şimdiki çoğu yapay mutluluğum kadar..

camel değişti,
ben çok değiştim..

ve eskisi gibi
olmayacak hiçbirşey..

çünkü ben, sen, dünya..

çünkü biz değiştik..

karmakarışık..

sadece bedenim değil şimdi,
ruhum karmakarışık..

sanki uzaktan bakıyorsun,
sanki yine nefesin ensemde..
üflüyorsun..

bakamıyorum bile kimsin diye..

karmakarışığım..

bedenim değil sadece,
aklımı alıyor bu karışıklık,
ve beni ben eden bu karmakarışıklık..

bir bedende karışmak kolay,
bir bedende karmakırışık olmak..

oysaki aklım,
fkrim,
ruhum karışınca..
bedenimin karmakarışık olması gibi
olmuyor,

ve
bundan,
hiç zevk
almıyorum..

çünkü bedenim,
her karmakarışıklıktan sonra
boşalsa da,

ruhum,
aklım,
vicdanım

hiç
ama
hiç

boşalmıyor..