
şimdi o kumsalda,
üzerime o güzel geceden
yıldız yağsa..
sonra, bu ağzımın kenarındaki kırmızılık,
şarabın tatlı kırmızığından değilde,
rengini dudaklarından alsa..
ya da her ikiside olsa..
sen, şarap ve kumsal..
neyse işte..
nerede kalmıştık sevgili blog?
sahi,
ayaktayız değilmi?
en azından, henüz yıkılmadık..
bak aslanlar gibi
ayaktayız..
*Everyone must stand alone..
.
14 bıdı bıdı:
"şimdi o kumsalda,
üzerime o güzel geceden
yıldız yağsa..
sonra, bu ağzımın kenarındaki kırmızılık,
şarabın tatlı kırmızığından değilde,
rengini dudaklarından alsa..
ya da her ikiside olsa..
sen, şarap ve kumsal.."
ellerine sağlık... çok güzel olmuş...
hiç yıkılmaman dileğiyle...
Sanırım bizi ayakta tutacakların listesini çok iyi tutmalıyız ve onlara canımız gibi bakmalıyız...(hoş bizi bizden başka ayakta daha dik tutacak kim var ki şu hayatta) Sen kendine iyi bak ki yıkıldığında da tekrar doğrulabilme gücünü bul kendinde...Bir dünya var ve o dünya da BEN olduğum için var...Ben(kişi olarak alın benlik olarak almayın lütfen) var olduğum için varsa bu yaşam beni bişey yıkmamalı...tabi gelde bunu kalbe akla anlat...
Sevgiler saygılar ...
müzik çok hoş...enerji veriyor..
cümleten yıkılmamak dileği ile iris.
cümleten..
teşekkürler yorumun için..
papuç..
öncelikle teşekkür ederim yorumun için..
listeler, formaliteler..
hepsi boş bazen..
hesapta olamayan şeyler yıkıyor zaten genelde..
bazen ayakta kalarak yıkılmak ta güzel..
sevgiler, saygılar..
yok yok hala ayaktayız. inadına.
berrin,
hatta kıllığına ayaktayız belkide:)
sevgiler..
"stand" deyince ne kadar ağır gelio taşıması..halbuki hep üstümüzde..
uzun süredir takip ettiğim bu dünyayı, sırf bu parça için takip isteğim x2 arttı..teşekkürler yazıların içinde ayrıca.
senem..
ağır olsada, taşımaya mecburuz..
en azından,
söke söke,
taşıyacağız..
semih..
hoşgeldin, çok teşekkür ederim..
şarkı, evet yıllardır ve halen büyülüyor..
hacıyatmaz gibi, bir o yana bir bu yana... gidip duruyoruz. gerçi hacıyatmaz nereye gitceğini biliyor en azından, insansa serseri rüzgar gibi... yönsüz, yurtsuz... şurda birbirimizin halinden anlarken, yarın dışarda diğerimizin kalbini kırmıyor muyuz. hayat böyle sanırım. insan yalnız varlık... ne kadar dostun olursa olsun, yalnızsın. ama derinlerde, içimizde bir yerlerde o güç var sanki değil mi... sürüne sürüne de olsa kalkıyoruz ayağa. kimi zaman birkaç gün istirahatle, kimi zaman hastanelik olup atlatıyoruz sonunda. khaos sana söylüyorum, kelebek dr. sen anla :)
daha fazla sıkıcı olmadan :) rokforla kırmızı şarap gerçekten güzel gidiyormuş. sağol tavsiyen için. sana da, afiyet olmuş.
ayaktayız hala...
yoruldum ben hemde çok ...
yıldızlar eteklerindeymiş kadının
ve adam hala uyuyormuş... şarabı da tek başına içiyormuş.. dudağındaki sadece bir düşmüş...
Evet, blogun ve sen aslanlar gibi ayaktasınız khaos :)
Ve yukarıdaki yazıyı sunmuşsunuz..
Ben şimdi onu okumaya gidiyorum :)
eninde sonunda varacağımız nokta herhalde
ayakta ve yalnız başına olma hali
bak yine aynı noktadayız :))
Yorum Gönder